Dag 28-33 vd #100HAPPYDAYS van FIT BY FOOD

Ik heb er gewoon even helemaal geen zin in. Om HAPPY berichtjes te schrijven. Blèh. Natuurlijk ik weet het best dat ik de afgelopen dagen niet de hele dag met zo'n steen in m'n maag heb rondgelopen. En dat ik foto's heb gemaakt van de dingen die ik bereid had. Met de bedoeling er later op de dag iets voor jullie over te schrijven. Maar ik deed het telkens niet. De nieuwsberichten over hetgeen met de slachtoffers van MH17 is gebeurd en laten we vooral de Gazastrook en Syrië niet vergeten. Mijn man stuurde me gister om 16u de laatste foto van zijn oud studiegenoot en zijn gezin. Op Schiphol genomen. Ik ken ze niet. Maar natuurlijk raakt het me. Ik denk aan de ouders van Theo. Zij raakten hun zoon, schoondochter en kleinkind kwijt. Met hen de duizend anderen die hun geliefden verloren. 
Complimenten voor Timmermans speech bij de UN. En voor Rutte. Ze houden hun hoofd koel zonder emotieloos te zijn. Dat kunnen we niet van Poetin zeggen.
Ik wil er geen nare woorden meer aan wijden.
Mijn liefde gaat uit naar alle slachtoffers van alle zinloze geweld. En geweld is altijd zinloos...
Ik ben nu op weg naar de begrafenis van m'n Sinterklaas. De vader van m'n jeugdvriendin. Ik kwam vroeger dagelijks bij hem over de vloer en had bij de jaarlijkse Sintviering niet door dat Sint de vader van Karin was. Morgen zal ik m'n stilte weer doorbreken en ook jullie HAPPY maken met FIT BY FOOD. Maar nu nog even niet.