Dag 19 vd 100HAPPY dagen FIT BY FOOD

Afgelopen vrijdag was het dag 19. De hele dag liep ik rond met een steen in mijn maag (en stenen op je maag zijn niet bepaald Fit Food dus...). Regelmatig liet ik m'n tranen de vrije loop. NietHAPPY dus? Klopt. Waarbij ik mag bekennen dat het voor mij heel wat is om mijn kwetsbaarheid te tonen. En toe te geven dat ik alle recht heb om eens even lekker een potje te janken. Tranen kunnen zo opluchten. En je kwetsbaarheid tonen ook. Je merkt dan uiteindelijk dat er mensen zijn die met je meeleven. En dat verzacht de pijn. Dank dus lieve mensen voor jullie schouder. Dat jullie er zijn maakt me Happy while being Unhappy!

De reden dat ik zo verdrietig was heeft te maken met het feit dat mijn oudste voor het derde jaar op rij zijn studie niet behaald heeft. Dat betekent dat hij moet stoppen met de studie die hij graag deed en wat mij nog meer pijn doet wellicht afscheid moet nemen van een groep medestudenten waar hij eindelijk zijn draai bij gevonden heeft. Ik weet niet wat de toekomst voor hem in petto heeft. Het is een slimme sympathieke leuke vent. Met een ADD handicap. Ik hoop dat ik hem iets geleerd heb hoe hij HAPPY kan blijven, worden. Door altijd op zoek te gaan naar dingen die je gelukkig maken en afscheid te nemen van datgene waar je ongelukkig van wordt. (Ook als is dat een dikke vette baan - in mijn geval).